Lüzum Kalmadı Şiiri - Aşır Demirbolat

Kimi sevsem yıktı sevda bendini
Gönlüm sev demeye yüzüm kalmadı
Bülbül azık etmiş yiyor kendini
Kuruyan bağımda üzüm kalmadı

Soldu ellerimle ektiğim çiçek
Karışmış iç içe yalanla gerçek
Haydi durma cellat ipimi sen çek
Yare diyeceğim sözüm kalmadı

Uğruna öldüğüm sevdam bitmiştir
Yareme dermanım devam bitmiştir
Gönül divanında davam bitmiştir
Dünya düzeninde gözüm kalmadı

Mecnun boşa yanmış boşuna verem
Mazide kaldı o Aslı ve Kerem
Şimdi aşklar olmuş pulumla param
Aşığın derdine çözüm kalmadı

Vurdular sırtımda yüzlerce bıçak
Demirbolat gayrı dünyada kaçak
Getirin makası kefenim biçek
Tabibe lokmana lüzum kalmadı......