Lüzüm Kalmadı Şiiri - Bayram Dokgöz

Mutlu gün vermedi şu yeryüzünde
Diken mi olmuşum felek gözünde
Yüzdükçe yüzdürdü dert denizinde
Boğulmaktan başka çözüm kalmadı

Semaya yükselip dağlara indim
Duyulan o çığlık sesleri bendim
Yandım ateşlerde dumana döndüm
Sönecek kıvılcım közüm kalmadı

Bir adımlık daha kalmadı halim
Takatim dermanım kesildi malum
Çile fırtınası eserken dalım
Yapraklar dökecek güzüm kalmadı

Birazdan gözlerim gene yağacak
Hüzünlü gecemi sele boğacak
Şafağıma yine çile doğacak
Bahtıma diyecek sözüm kalmadı

Acılar çekerek ağladım her gün
En sonunda düştüm bitkin ve yorgun
Gülersin ey Bayram diyorlar bir gün
Gülmesem de olur lüzum kalmadı