Lütufkar Tüccar Şiiri - Alperen Polat

Benzi soluk, yavansı, budala,
Kalansız geçti ömrü, Mustafa adı,
Her gününde ayrı bir tantana,
Henüz ölmemişken vakti duraksadı.

Meraklı değildi koşmaya Mustafa,
Kırca saçları omzuna düşerdi, kınalı
Gel zaman git zaman susadı yaşamaya,
Tutar oldu yana yakıla bir mezar başını.

Bazı kalıntılar kustururmuş insanı,
Dökülür o an ağzından birkaç mısra,
O ana dek susmak istedi bir yanı,
"Neden sır vermiyor kader insana?"

Bakiredir doğanın bana uzanan dalları,
Öyle söylerdi tutunduğu mezarın başında,
Bir gün toprak uyanır da kanı akarsa,
Yankı bulacakmış susmak isteyen yanları.

Canı pek, talepkar ve budala,
Şiirsiz geçti ömrü, Mustafa adı,
Her gününde ayrı bir kavga,
Henüz ölmüşken vakit erken daha.