Şehrin ışıkları vuruyor geceye
ay ışığının yerine,
Köpek sesleri kayboluyor sessizliğin içinde...
Küçük bir nefes bölüşüyor soluğumu
ödünç verdiğim hayatımla birlikte...
Bugüne gelişim hiçlikle miydi,
şimdi mi bir hiçin ortasındayım?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta