Lütuf Belada Gizli Şiiri - Çağla Meydan

Kendimizi bu hayat denizinde gemimizi yürüten kaptan sanırız.
Ne vakit fırtınalar üstümüze gelir, dalgalar yükselir, kontrol elimizden gider,
Hiçbir hükmümüzün olmadığını anlarız.
Bela yaşamayan dümen elinde sanır,
Dümene sarılır.
Bela yaşayan hikmetin kendinde olmadığını görür,
Dümeni Yönetene sarılır.
Felaket gibi görünen şeyler aslında lütuftur.
Yaşamayanı çocuk sayarız,
Yaşayanı şanslı sayarız.