Lütuf Şiiri - Tamer Arabacı

Bakışların emretti de,
Sevdaların karasına mı düşmedim?
Aşkın can talep eyledi de,
Ben mi vermedim?
Adın dilimden düşmeyen şarkı.
Gönlümün bir ömürlük davası.
Düşlerime damlayan hayalin,
Hangi gece,
Rüyama girdin de görmedim.

Aşk Allah’ın bir lütfu, bilirsin.
Gönlünü açtın da ben mi girmedim?
Ne vakit derdine çare arasan,
Kapını açtın da ben mi bitmedim?
Sevmeler bahar bahar eserken
Kokun dolardı odama.
Hangi günahını
Sevdandan bilip işlemedim?

Dahası yok, sen vardın hep.
Bir de canımı yakan gülüşün.
Ayna diye bir şey var;
Ben gördüm de sen mi görmedin?
Yalnızlığa gömerken kırılmış benliğimi,
Nice aşıklar büyümüş mezarlarında,
Hiç mi düşünmedin?
Diledin; avuçlarına sığdı yüreğim.
İstedin; bakışlarınla büyülendim.
Ümidine meftun gönlüm,
Sadece bir parça kopsaydı
Ben mi beklemezdim?

Şiirlerimde biçarem,
Sayılı nefesim,
Kıyamadığım düşlerimdin.
Hiç mi aklına gelmedim?
Aklımın sınırlarında gecelerim.
Korkularla beslediğim geleceğim.
Bu kadar mı değmedim?
Kabe misali sevenlerin gönlü,
Dağıtıp yıkmaya gelmez.
Gün gelir, geriye dönemezsin.
Bir ömür adak adasan
Bu vebali ödeyemezsin.