Lütuf Şiiri - Sevgi Uz

Hazandım seninle bahar oldum
Bir güneş gibi bahtıma doğdun
Yediveren güller gibi yüreğimde açtın
Yaşam kaynağım içtiğim suya karıştın

Hasret denizinde boğulmaktayım
Bu yangınlar içinde yok olmaktayım
Senin gözlerinin derinliğinde
Yeniden dirilip var olmaktayım

Ruhum özler oldu hoş sohbetini
Duymak ister kulağım tatlı sesini
Gözlerim arar oldu her yerde seni
Rüya bile olsa kavuşmak, güzeldi

Kelimeler kifayetsiz, anlatılmaz, çoksun
Hem yakın, hem öyle uzak ulaşaılmazsın
Aynı anda hem var, hem yoksun
Bir ateş, bir su, bir nur oluyorsun

Bir gönül insanı yıllarca aransa da
Kısmet olmaz böyle cevher herkese bu cihanda
Vurgun yemiş gönlüm olsa da harap
Bu ne büyük bir lütuftur ya Rab! ...

Yıllardır özlenen güneş kalbe doğan
Gökkuşağı gözlerimde her saniye duran
Koca bir çınarı devirip yıkan
Al bu kalp senindir, feda olsun bu can...

12 Aralık 2002