Ömrümün yükünü aşkın ile attım
Kaybettim bendimi aklımı sattım
Nakşedip, resmini gönlüme astım
Say ettim eşiğini lutfuna aşığım
Tatmayan bilmez seni ey yâr
Konarım dalına şakırım ben yine
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta