Neslimi aslımı sorarsan eğer
Mütedeyyin insân Abdullâhım ben
Birazcık aklını yorarsan eğer
Mükemmel yaratık Lütfullâhım ben.
Az ile yetinir çokta gözüm yok
Karınca incitmem okta gözüm yok
Fazla methiyeye bence lüzum yok
Yokluğa şükreden Ğayrullâhım ben.
Kin gütmem desemde hakkım ararım
Mazluma el tutar yara sararım
Değişmez imânım hâktır kararım
Varlığa yokluğa Hamdullâhım ben.
Bu fânî dünyayı bölüşemedik
Bir türlü sevmeye alışamadık
Kendi kendimizle tanışamadık
Şeksiz ve şüphesiz Hayrullâhım ben.
Allâhın indinde farksızım senden
Yanılırım belki arksızsın benden
Şu yalan dünyâda çarksızım dünden
Sezâî diyorlar eyvallâhım ben.
Kayıt Tarihi : 25.6.2020 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!