Lütfiye Ömür Çelik Şiirleri - Şair Lütfi ...

bu gün her şey sıradan
annemin sesiyle uyandım
-kuzucuğum kalk artık
kahvaltı hazır
pijamasıyla masada babam
taze poğaça yapılmış

kırgınım, sürgündeyim
hiç zorlama cesaretim yok
yeni başlangıçlara...
bırak gün ışığı sızmasın
kalın duvarlara
ben sonbaharımın peşindeyim

ölümüne oynuyorum
yaptığım son çizgide cambazlık
aklın oyunları bunlar
ve sonrası karanlık
duygularımı,elma şekerine sattım çoktan
yüreğim bir yel değirmeni

akşamları,çekirdek muhabbeti
yapılırdı evimizde
sobamız en çok
yüreğimizi ısıtırdı
günün sorusu'okulda nasıldık? '
anneme göre hep çalışmalıydık

yüklemiş sırtına vatanı
yürüyor yavaş yavaş
duymaz çakal seslerini mehmet
bir ayaz,bir silahı arkadaş
aman deyim mehmet
düşmana ser verme

ne vakit coşsa içimde deniz
takılır, gözlerin dalgakıran
ümitlerim deniz feneri
söner, gözlerin dalgakıran
bir dalgakıran gözlerini sevdim ben
yarınları sevemedim seninle

yeşile döndü mevsim
bahar dökülüyor kanatlarından
rüzgar zorluyor dallarımı
hüzün ayrılıyor kapımdan
sıcacık akıyor güneş
mor tepelerin ardından

aklı firar ettim
kaçıyorum zindandan
ne vakittir buradayım
ne kıskaçta ne de oradayım
etrafta kan etrafta acı
utanır oldu kralların tacı

ben
bir sarı mevsimde ölmeliyim
sokaklar bomboş
sade yapraklar tutmalı yasımı kan-revan
konfetim yine yaprak
göçmen kuşların selamı ıraktan

sevdalıyım tepeden tırnağa
kalem kırıldı
hüküm var hakkımda
idamım ertelendi
müebbetim sevdaya
anlamı küçük kelimelerin