Bir sabah çöplükte buldular Lütfiye'yi.
Sarmışlar güzelce battaniyeye.
Sarmazlardı güzelce Lütfiye'yi
Gülmezlerdi yüzüne lütfedip.
Teşhis etmiş anası Kadriye.
Gülümsüyormuş Lütfiye o battaniyenin içinde.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta