İnsanı insan yapan hoşgörüdür,
Bu da senin hamurundur,
Senin gibi insanlar iyi huyludur,
İnsanlığı senden öğrendim.
Sana sataşanlara kızmadın,
Seni sevmek ne güzeldir
Karşılık bulan tek sevgi seninkidir
Kalbimi senin sevginle dindir
Güzellik seninle bilinir
Tüm kitaplar seni anlamak içindir
Bilmek isteyenler için okumak yeterlidir
Seni okuyanlar kendilerini bilir
Okunacak kitap sensin.
Allah seni Resulü’ne gönderdi
Dünya’yı imtihan yeri yapan sensin,
Kullarını çok seversin
Ahiret için ikaz edersin,
Rahim isminin hürmetine affet.
Düşleyen çocuklar gibiyim
Sesini duysam şenlenirim
Senin hayalinle sevinirim
Ben sana hep güzelsin derim.
Çiçekler susuz yaşamaz
Bir eylül ayıydı,
Kara gözlerin Dünya’yı ışıldattı
Kalbim seninle aydınlandı
Sen benim canımsın.
Depremlerde enkazları sen gördün
Yaralı insanların yüzünü güldürdün
Buruk yüreklere merhem gibi sürüldün
Depremlerde Kızılay yaraları sarar.
Sel oldu, insanlar boğuldu
Sen olmadan önce yaşamıyordum
Hayatın tadını seninle aldım
Mutluluğu seninle yaşadım
Hayatıma Güneş gibi doğdun.
Senden önce karanlık vardı
Yaşlanmak insanların korkusudur
Ölüm bu işin kabusudur
İlaçlar hep geçici dozdur
Doktorlar ölümde narkozdur.
Sen ölürsen yaşayamam
İnsan yanlış yapan bir varlıktır,
Yanlışını fark eden kazanır,
Tevbe edene kapılar aralanır
Rahman isminin hürmetine affet.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!