Lütfet Cemalin Efendim Şiiri - İsmail Ka ...

Ne mevsimlerden bahar
Ne de dünyamda sevinç var
Esip gürleyemem rüzgar değilim
Efganında kaybolmuşum
Aşkınla vurulunca yaralı ceylan gibiyim
Lütfet cemalin efendim

Dolunay parlar suskun denize
Kendimi ararım sevda koyağında
Aşındırır yolları ayaklarım
Kaya gibi oyulurum bir şelale parıltısında
Bir köşede kalmışım sanki viraneyim
Lütfet cemalin efendim

Güneş döner Kehkeşan döner
Yağmur ruhuma vurup durur
Gün ağarırken ay karanlığa söner
Ben kendimde miyim bilmem
Yalnızlık ırmağı acı şarkıyı söyler
Bilmiyorum bir hayalin peşinde miyim?
Lütfet cemalin efendim

Kederi ruhumun toprağına gömerken
Hicranıma eşlik eder nağmeler
Biliyorum na şayesteyim
Sen rahmet peygamberiyken
Hep bir umut hevesteyim
Lütfet cemalin efendim

Medine’den çıkıp dünyaya yayılan
Ruhumun aynasına vurmuş mücella
Ayın karanlığa yansıyan halesindeyim
Lütfet cemalin efendim