Lütfen Ölme... Şiiri - Kemal Yavuz

lütfen ölme yaşlı budala
gitmek için çok erken
henüz öğlen oldu
daha gelmedi akşam

yatıp durma kalk, uyuma
yırt at şu kefeni, sarınma
güneş gibi doğ yeniden
sevinç doldur her yanıma

yatıp durma kalk gitmiyorsun
böyle ölmeyi hak etmiyorsun...
sen varsay ki ölümsüzsün.
harika bir dünyada yaşıyorsun…

umutsuzluk yakışmıyor sana
umut vardır çıkmayan cana
umut bitmez can çıkmadıkça
bak gerektiği gibi yaşamana

acıdan değil sevinçten ağlayalım
resmin boynunu bükük bırakmayalım
şimdi, yaşamak vakti, senin için
adını savaştan daha güçlü çınlatalım

"Ölmek derdin olursa, kapat gözlerini, ormanı düşün,
nefes almaktan korkma, çiçeklenmiş mazıların ortasında
kara toprakla değil, güneş’i örten gölgelerle örtün…"