Lütfen Kirli Gülüşlerini Kendine Sakla

Kırılgan cümleler kuruyorum şimdi hiç olmadığım kadar
Yüreğimde birikti acı ağıtlar
Ses vermiyorsun
Sanki damağıma bırakılmış haram bir lezzet
Ey sevgili
Benden gayrı
Sana kim konuşsa demogojidir artık
Ve sen bunu yersin
Bütün alfabeyi ben sana gelinlik gibi süsleyip giydirdim
Ahsen ah
Sen bunu anlamadın
İntihar ettirdim şimdi o harf gelinliğini
Öldü hepsi
Sonra aşkla karışık yalnızlık yağıyor kaldırımlara
Ayağım gitmiyor sen diyorum dokunamıyorum
Sonra
Fransız bir ressam yüzümdeki acıyı tarih gibi işliyor saydam bir mermere
Ağlak bir kemanın tellerinden g/özyaşlarım dökülüyor
Bunlara dokunmuyorsun sevgili
Lütfen kirli gülüşlerini kendine sakla
Coğrafyama düşmesin k/adın

Anla // sana

Şimdi bestelenen bütün şarkıları sen diye yakıyorum.