Lütfen Şiiri - Gönüllü Psikopat

içimdeki bu boşluk, bu nefret...
zihnimde, kalbimde , her şeyimde
gerçekleştirmem gereken biri var
ama benim içim bir mezar...
yaşamayı hak eden ismail'i , ölüme mahkum eden bir mezar

ben eksik yaratılmışım
ben, kendine saygının en ahlaksız biçimiyim

biliyorum
gökyüzünü hayal etmeliyim
berrak ve masmavi...
kör olmayı seçersem eğer
zaten karanlık, perdeleri kapatır

ismail,
(inanmadığın tanrılara)
gecelerce avuçlarında biriktirdiğin o dualar,
seni sen yapan en içten haykırışların
sen ordasın
özün, o serzenişlerde
aynaya bak, tüm samimiyetinle
gülümse, bir kez olsun, gülümse
lütfen