Lütfen Şiiri - Ömer Faruk Akdoğan

Islık sesleri duyulmuyor
Şehrin uğultusundan
Oysa daha önce görülmemiştir
Nefeslerin tutulduğu
Dövgün naralar yankılanan ara sokaklarında uzun etekli kızların dolaştığı
Şehrin azaldığı yağmurdan arta kalanlara bir ses bahşetmemişti herhal tanrı
Uykusızımış düşüncelere dalan kılı kırk yarıp kendi kendine asap bozan ben ve babamdı

Lütfen dedi bir ukala
Bir beyefendi çıkardı sandığından
Sandığından herkes ona benzerdi
Tövbe etti adeta
Lütfen lafıyla
Bir olsaydı gözlerimiz göremezdim bunu da ah bir olsaydı
Yutkunmadan kurabilseydim bir kaç cümle seninle
Keşke dolamasaydı sevgilim boynuma urganlar daha
Söken şafağa bakıp ağlardım o vakit
Kapanış sessizliğini lütfenimle bozmazdım