Lütfen Şiiri - Neslihan Isındere

Senden sonra halim nice.
Ya sen nasılsın sevgilim?

Ben giderken yıktığın enkazının altında can çekişiyorum.
Kim bilir şuan nerdesin sen?

Yinede elimde resmin,ben her daim seninle birlikteyim.
Ya sen kiminlesin sevgilim?

Mutluluğumuzun hüsrana döndüğü o günden beri,atabildin mi üzerinden hüzünleri?

Yada yanlış oldu bu soru. Ayrılığımızın ardından yas tuttun mu hiç geceleri?

O beni sımsıkı saran kollarınla,sardın mı bir başkasını aynı heyecanla? Doğruyu söyle...

Ya tenin,ya kokun? Bulandı mı başka bir tene?

Kıskanırdın ya beni delicesine. Hani kaçırırdın dozunu,kırardın kalbimi. Ardından özür diler,öperdin elmacık kemiğimden. Hatırladın değil mi? Diyeceğim o ki,var mı şu an yanında benden daha çok kıskandığın biri? Gönlünü almak için Onuda öpüyor musun yanaklarından?
Kulağına aynı sözleri fısıldıyor musun Doyamıyorum ben hiç sana

Derdin ki; gözyaşına yakarım dünyayı. Şimdi yüreğim kan ağlıyor,görmüyor musun? Gözyaşlarım mı değersizleşti? Yoksa dünyamı kıymeti bindi senin için sevgilim?

Ve gözlerin...
O üzüm karası gözlerin.
Baktıkça dalardım hani.
Çevirme sakın derdim
Sakın çevirme gözlerini benden.
Sorardın sen,neden?
Söylemezdim sebebini,çevirme işte derdim.
Gülerdin.
Burnumun üstüne öpücük kondururdun
Gülerdim...
Hiç bir zaman bilmedin ama,
Gözlerin aydınlığımdı karanlık dünyamın.

Ne hayalin
Ne ellerin
Ne sözlerin
Sadece bakışların tek yadigar bu aşktan bana.
Ve sen,
Şu an nasılsan
Nerdeysen
Ve her kimleysen
Hiç önemli değil.
Sadece tek dileğim
Bakma sakın Onada aynı aşkla sevgilim.
Bakıpta karartma hayatımın aydınlık yanını.
Lütfen,rica ediyorum