Lût-i Devir Geli,yor Şiiri - Mehmet İslami

Derdin nedir anlat, demeyin bana
Benim derdim dile ağır, geliyor
Kâlbim gönlüm kapalıdır bühtana
Duymak için kulak sağır, geliyor

Tefekkür etmekten idrakim aciz
Sırtımdaki yüklerden ruhum naciz
Esrarlı tarih sahifeme haciz
Bidayetten ağır ağır, geliyor

Yorulmağı bildirmiyor erenler
Ağlatıyor güldürmüyor erenler
Can gırtlakta öldürmüyor erenler
Feryadı-ı figanla bağır, gelir

Muhtasar izahat edeyim dedim
Ben bunu sırtımda nideyim dedim
Ahvali hâl lisanımla söyledim
İster hapşır ister öğür, geliyor

RABBÜL ALEMİYN Turap ’tan yoğurdu (Celle Celâlihu)
Yoğurulan Çamur Âdem doğurdu (a.s)
Âdem’e arzettim hayâller kurdu (a.s)
Diline iğneyi değir, geliyor

HAVVA’ ya dediğim hikmeti sırdı
MEMNÛ’ nun sevdası Esrarı yardı
Memnû kılındığın biliyorlardı
Sırtını CENNET ’e çevir, geliyor

ŞİT NEBÎ’ ye dedim ‘YETER PİR’ dedi (a.s)
HABİL’ e söyledim ‘ELLÂH BİRR’ dedi
KÂBİL’ e söyledim ‘İBLİS YÂR’ dedi
Kirmenle kangalı eğir, geliyor

MEMNÛ’ ya anlattım, hevâ çağırdı
HAVVA’ ya deyince İBLİS bağırdı
SAMİR yaptı BUZAĞI’ sı sığırdı
İster sus istersen böğür, geliyor

NÛH’ a dedim ARARATTA duruldu
TUFAN’ ında KÜRREİ ARZ yarıldı
KENAN’ a söyledim HAKK’ a darıldı
Akabinde LÛT’ i devir, geliyor (a.s)

TUFAN’ a deyince yüzdü SEFİNE
Münkir, Müşrik garkedilen define
Duâ oldur Mürtetlerin ref’ine
HAKK yoldan çıkana BAHİR, geliyor

Dünya’ ya söyledim MADER’ im dedi
ÂDEM’ e söyledim ‘GİDERİM’ dedi
HAVVA ile ifâ ederim dedi
CENNET-İ ALÂ’ dan nehir, geliyor

FİRAVUN’ a düşmanını besleten
Elçi yapıp ‘İNAN’ diye sesleten
Şaki NEMRUT’ un beynini isleten
KAVAK Ağacında mehir, geliyor

MUSÂ’ ya söyledim KIPTİ’ ye vurdu (a.s
İLÂHİ İlhamla terk etti yurdu
ŞUAYB NEBÎ MUSÂ’ yı bekliyordu (Aleyhimüsselâm)
Koyuna Çobanlık dehir, geliyor

Uzak dursun her ahvalde görenler
ŞUAYB NEBÎ hanesine girenler (a.s)
MOR KOYUN ’un, hikmetine erenler
Ardından kurtları çağır, geliyor

SAMİR,i CİBRİL izini eledi (a.s)
HARUN’ a dedim BUZAĞI müledi (a.s)
ÜZEYİR’ e dedim ASRI yüledi
RABBÜL ÂLEMİYN’ den kahır, geliyor

ZÜLKARNEYN’ e dedim SEDD’ e varıldı
HIZIR dedim, Valideye darıldı
DAVÛD’ a deyince CALÛT vuruldu
Ehl-i Tekebbüre zehir, geliyor

SÜLEYMAN’ a dedim HATUN’ a uydu (a.s)
Ondaki hâli BAYKUŞ biliyordu
Emriyle YARASA soyunuyordu
MELİKE’ yle SABA şehir, geliyor

EYYÛB’ e deyince tefekkür etti (a.s)
İmtihanı, her şey elinden gitti
Zevcesinin hâli canına yetti
YÜZ SÜPÜRGE ÇÖPÜ tabir, geliyor

ZENNÛN’ a dedim Gemiden Denize (a.s)
Atladı YUNUS HAN oldu acize
Esrarı anlatmak mümkün mü size?
Hıfzı siyânet çün KABİR, geliyor
CEBRÂÎL’ e dedim, MERYEM (i) ünledi (a.s)
MERYEM, sesi korkar iken dinledi
BAKİRE’ yken ÎSÂ RUHULLÂH geldi (a.s)
Anda, babalığa tehir, geliyor

Babama söyledim attı belinden
Gayri bir şey gelir’ miydi elinden?
Anama söyledim düştü dilinden
Sahibim esrarı bin bir geliyor

Derdime danıştım, ‘DERMANIM’ dedi
Dermana sorunca ‘FERMANIM’ dedi
‘FERMAN-I İLÂHİ HARMANIM’ dedi
Zifri karanlığa tenvir, geliyor

Hakikate karşı kördü, sağırdı
EBREHE dedim, MAMUD’ a bağırdı
FİL’ i Mamud EBÂBİL’ i çağırdı
İsyankâr güruha nahır geliyor

RESUL’ e söyledim MİRAÇ eyledi (s.a.v)
ON SEKİZ BİN ÂLEM SİRÂÇ eyledi
Cengi, ğanimeti haraç eyledi
Onca eziyete sabır, geliyor

BÛRAK’ a dedim HABÎB’ e AT oldu (s.a.v)
Bindiğinde ehl-i küfran mat oldu
ZEMİN ile SEMÂ YEDİ KAT oldu
Kanaât bilmezi obur, geliyor

SEHER’ e dedim ki “ŞEMS’E NE OLDU”
‘GARP’ tan GELMESİNE SALİSE KALDI’
TERİNDEN RAYİHA alanlar güldü
ZINDIKA-İ EHL-İ çopur geliyor
Âşık İSLÂMİ sen arefsin dedim
HAKK’I HİZBULLÂH’ a tarafsın dedim
Ehl-i Arifansın sarrafsın dedim
Her adımla topur, topur geliyor

15 Şubat 2025 Cûmûa Ertesi
16 ŞABAN 1446 Sept
02 Şubat 1440
100 KASIM