Luna iii Şiiri - Furkan Berke Can

Yine başlayacak, geliyor
Üst üste uykusuzluk nöbetleri
Silgi tükenmez kalemi silemez Luna
Hava aydınlanmadan gitmem gerekli

Bu üstüme kapanan kafesim
Yalnızca kalbimi sarmakla kalmıyor
Kana bulanmış bir hançer gibi Luna
Her saniye canımı daha çok acıtıyor

Yarın yine gök maviye çalacak
Kafanı kaldır karşıki duvara bak
Aynı şeyleri görüyoruz senle Luna
Hayır şimdi hiç kımıldama, dur, gitme

Şiirler canlanacak diyorsam dinle
Yeşerecek diyorsam bu kurak çöl
Bir kere dahi olsa bana güven, gör
Ne zaman yağmur öncesi yanıldım?

Uzayıp giden şeritlerde kayboluyorum
Sabah sabah, her sabah yeniden
Farkı nedir bu şeritlerin denizinden
Korkuyorum bir sabah yapışırsam tenimden