Luna Şiiri - Furkan Berke Can

ben geceleri nefes alamıyorum Luna
geceleri ben, ben olamıyorum
geceleri göğe bakamıyorum
kuyruklu yıldız görürsem diye

fırtınalı havalarda dışarı çıkamıyorum Luna
kaybolduğun gibi ortaya çıkarsın yine
bir bulut olup karşıma dikilirsin
ben bıraktığın gibi değilim irkilirsin
karşıma geçme beni görüp korkarsın diye

eski günleri bir anı defteri gibi okuma Luna
ben bir cümle değilim ki biteyim
ben her zamanki sayfadayım, dipteyim
üstüm fosforlu kalemle çizilmiş bir cümleyim

kayıp ilanlarında adımı arama Luna
var olduğumu insanlara inandırmaya çalışma
vardı gözlerimle gördüm deyip yalancılaşma
ben yok değilim ama var olamadım Luna

boş sayfalara seni yazmaktan yoruldum Luna
yoruldum seni tanıtmaktan beni tanımayanlara
senin gözlüklerinden bakmak isterdim dünyaya
doğmamışken ve hiç renklerle tanışmamışken