Ôlüm sobaları yanıyor fakirhanelerde havada zehir gibi karbon kokusu, bozacıların dilinde derin nameler, ekmek makamı, sokak bekçileri ürkek elleri ceplerinde kulaklarında sokak çocuklarının vicdanları eriten acıklı türküleri, az sonra duyulacak buz tutmuş minarelerden, kasvetli geceyi azad edecek sabah ezanları.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta