Ôlüm sobaları yanıyor fakirhanelerde havada zehir gibi karbon kokusu, bozacıların dilinde derin nameler, ekmek makamı, sokak bekçileri ürkek elleri ceplerinde kulaklarında sokak çocuklarının vicdanları eriten acıklı türküleri, az sonra duyulacak buz tutmuş minarelerden, kasvetli geceyi azad edecek sabah ezanları.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta