“Lületaşından gerdanlığa gücüm yetmemiş,
sana Sapanca’dan bir sepet elma almışım.”
(Büyük Saat, Turgut Uyar, s.19)
Bu sözleri her okuduğumda daha bir hüzünlenirim.
Daha bir yalnız hissederim kendimi.
“Neden?” ile karşılaştığımda, verilecek yanıtın bir anlamı olmayacağı, daha doğrusu yanıt vermenin gerek olmadığı bir soru olduğunu düşünürüm.
Bu cümleyi duyduğunda duraksayan,
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta