Lüle saçlım Şiiri - Azem Kurt

sessizliğin anlamı nüksetmişken acıya
kapı aralandı raksedercesine
gelen ile bakıştık ilkin
yarenlik üstüne rüya ektik kenarına laf ile
sesi endamlı
ve dirayetliydi akışı
gönlüme ölüm nafile derken
eriyor
rayihalar içiyorum ya
oluru resimliyordum
anla mutluluğun anası
kondurma acının lekesini belleğine
içindeyse nüksetsin diyor eylemiyorum
ben elemle nişanlıyken
istenilesi sevginle titriyorum
ilgi yosunlarında oturup
resmini uçurumlara muştuluyorum
varsın eskisin dönencede eller
dursun olanca güneşiyle ulu medeniyette
giydirsin üstüne nedim üzülerek
neredeyse kaykılsın
uyusun teneşirde lafı uykunun
olmasın lüle saçlım
uykudayken de nedamet
denilmesin içli yeminler
okuruna roman utansın mutsuzluğunda