Asmaların duvarlara kırmızısını yapıştırdığı
Batı kapısına git, Luke Havergal,
Ve alacakaranlıkta bekle gelecek olanı.
Yapraklar fısıldayacak onu ve başka şeyleri,
Uçan sözcükler gibi düşercesine çarpacaklar sana,
Fakat git oraya ve kulak verirsen çağırır seni.
Luke Havergal, Batı kapısına git,
Luke Havergal.
Hayır, gözlerindeki ateşli geceyi yaracak
Şafak atmadı doğu göklerinde;
Fakat orada, Batı hüzünlerinin toplandığı yerde,
Bitecek karanlık karanlıkla: başka bir şey olmazsa
Uçan her yaprakla intihar eder Tanrı.
Ve cehennem cennetin yarısından fazladır.
Hayır, Doğu göklerinde şafak atmadı-
O Doğu göklerinde.
Mezardan çıkıp geldim bunları sana anlatmak için,
Gitmen gereken yolda seni körleştiren
Ve kor gibi alnını yandıran öpüşü
Serinletmek için çıkıp geldim mezardan.
Evet, onun bulunduğu kekre,
fakat inancın hiç kaybetmeyeceği bir yer var gene de.
Mezardan çıkıp geldim bunları söylemeye,-
Sana bunu söylemeye.
Batı kapısı var, Luke Havergal,
Duvar üstünde kızıl yapraklar.
Git, çünkü aşındırır durur rüzgâr onları,-
Düşünme sana söyledikleri ölü sözcükleri,
Düşerken onlar bir şey de hissetme;
Fakat git, ve güvenirsen ona çağırır seni,
Batı kapısı var, Luke Havergal,-
Ey Luke Havergal.
Edwin Arlington Robinson
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 25.5.2007 01:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
LUKE HAVERGAL by Edwin Arlington Robinson Go to the western gate, Luk Havergal, There where the vines cling crimson on the wall, And in the twilight wait for what will come. The leaves will whisper there of her, and some, Like flying words, will strike you as they fall; But go, and if you listen, she will call. Go to the western gate, Luke Havergal- Luke Havergal. No, there is not a dawn in eastern skies To rift the fiery night that's in your eyes; But there, where western glooms are gathering The dark will end the dark, if anything: God slays Himself with every leaf that flies, And hell is more than half of paradise. No, there is not a dawn in eastern skies- In eastern skies. Out of a grave I come to tell you this, Out of a grave I come to quench the kiss That flames upon your forehead with a glow That blinds you to the way that you must go. Yes, there is yet one way to where she is, Bitter, but one that faith may never miss. Out of a grave I come to tell you this- To tell you this. There is the western gate, Luke Havergal, There are the crimson leaves upon the wall, Go, for the winds are tearing them away,- Nor think to riddle the dead words they say, Nor any more to feel them as they fall; But go, and if you trust her she will call. There is the western gate, Luke Havergal- Luke Havergal.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!