Lügatçe-3- Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

Kırılmış arpa ve yulafa ZAVAR.
Ağrıyan bir yere çekilir CIBAR.
Köyde KAYE deriz şehirde MUHTAR,
Büyükbaş hayvana MAL derler bizde.

Teneke su kabı Tas değil ŞAPŞAK,
Sulu yağlı köfte TAHALAK,
TİRŞİK şovrasını yemeyen ahmak*,
“Utanma kaşığı çal derler” bizde.

METELİK kağıdı, nüfus cüzdanı.
PUHARI’nın eğri çıkar dumanı.
Yiğidin Maraş’ta olur harmanı,
CÖMERT’lere gözü bol derler bizde.

Aksi ve sevimsiz insana, HINTIK,
Güvercin uçuran kimseye, MIRTIK,
Cam ile ilgili eşyaya CINCIK,
Erkek çocuklara TÖL derler bizde.

Mutfağa AŞKANA, simite KAHGE,
Keyifle içtiğin kahveye GAYFE,
Karı der kocaya, bak şu HERİFE,
“Dam çöktü bükülde bel” derler bizde.

Ayşe kıza ANİŞ, omuza ÇİNGİL,
Kalın ipe URGAN, yorgana MİTİL,
Yüksek yere yayla, ovaya SEHİL,
“Çatılar uçurur yel” derler bizde.

İncirin hamına derler TAHILDAK,
Baştaki yumuşak yere BINGILDAK,
Kız biraz hoppaysa amma FİNGİRDEK,
“Aman ha duymasın el” derler bizde.

USLU biber deriz karabibere,
Pekmez kaynatılan ocak MASERE,
Diş çektiririz biz bazen berbere,
Eski elbiseye ÇUL derler bizde.

DOSTOZAN-M.Hanifi SARIYILDIZ