Sen, karşıma çıkan tüm kötülüklere,
Yaşadığım en çirkin şeylere,
Başımı ağrıtan tüm kederlere,
Gelmiş geçmiş bütün dertlerime,
Belki sana ulaşmamda rol oynamıştır diye
Şükrettirensin.
Sen, vermiş olduğum en doğru kararsın.
Bu gönül, bu yürek seni üzerse eğer,
Kurusun, kararsın.
Çünkü sen, sevilmeye en layık olansın.
Sen, kazandığım en büyük zafersin.
Öyle bir zafer ki,
Geçmişteki tüm bozgunları
Gelecekteki tüm hezimetleri hiç edecek türden.
Sen, benim gözümde,
Gerek gözlerinden usul usul süzülüp
Dört bir yana ışık saçan bakışlarınla,
Gerek ipekleri kıskandıran saçlarınla
Şu fanî, bozulmuş dünyada,
Cennete en çok benzeyensin.
Umudum, kalbimin en zifiri mağaralarında
Korktuğunda, kaybolduğunda
Gönlümde bir ışık gibi parlayıp
Teselli eden, yol gösterensin.
Ve tabii sen, yaşamak için en ikna edici nedenimsin.
Yücehan Özkan
Kayıt Tarihi : 25.10.2017 12:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!