Lugat i Cela Şiiri - Taner Eker

Kahvaltıya safralık
Bizde gızgındır ılık
Muhtara gizir deriz
Haberlere de salık

Modern olana mahasiz
Eşşek noduruna biz
Emmidir bizde amca
Halaya bibi deriz

Büyük sopaya deynek
Fanilaya köynek
Ovaya yazı derler
Düz araziye dölek

Makasın adı sındı
Isındı’ya gızındı
İş bilmez anlamında
Bildiğimiz zabındı

‘inmiş’e deriz inik
İt yavrusuna enik
Burun akıntısı için
Sümük yerine hinik

Atıştırma için höl
Her yaşta çocuğa döl
Pahalıysa gazzık
Ucuz olana da töl

Azıcık değil ıcık
Cam yerine cıncık
Kız çocuğu bizde
Ya zillidir ya gancık

Sır söyleyen müzevir
‘Farklı’ yerine tevir
Sac ekmeği yaparken
Bacım sen aç sen evir

Eşek yavrusu kürük
İshalin adı ötürük
Korkağa ödsüz denir
Göz çapağına şörük

‘heç’ dersek bil ki ‘hiç’
Aşısız fidana piç
Evde dama oynarız
Bunun adı da pepiç

Alınganlara telli
Hızlı gidene yelli
Bundan sonra yerine
Deriz ki bundan kelli

Demin değil debiyak
Güvercin yavrusu palak
Ağacın dalına çot
Dibine ise yalak

Koyun sürüsüne davar
‘Efendim’ yerine ‘Ne var’
Tuğla,kerpiç fark etmez
Duvarın bizcesi tuvar

‘çaal’ olur bizde çakıl
Cimrilere denir pakıl
‘zeyt’ yoktur deseler
Anlarız ki yokmuş akıl

‘ne kadar’ değil naatlek
Ahşap bakraçlara külek
Bazen sıkıntıya deriz
Bazen sırt yüküne şelek