Yaşadığım an yoktunuz,
Mavi renkler serpildi göğe.
Çamur, bataklık gibi sürünüyordu,
Yontulmuş tanrıların çukurlarında.
Taş, kendi hafızasını kemiriyordu—
İç çekişin ritminde.
Kadın gibi geliyor ve ölüyordu,
Aynı dudaklarda, her defasında başka isimle.
Parantez boşlukla örüldü,
Oradan sarkıyordu zaman.
Ağlayan kar kristalleri,
Ölü gelinliğe takıldı.
Ve sonra kötülük galip geldi,
Alacakaranlık dünlere süregeldi,
İnsanın suretindeki lekesine.
Kayıt Tarihi : 30.4.2025 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!