Lüfer Şiiri - Duygu Günkut

Lüfer, palamut, rakı,
Boğaz kıyısı masaları.
Gün denize değerken,
Ellerin ellerime
En yeşil roka salatası.
Cıvıl cıvıl bir Pazar
İnsanlar gezmede,
Aramada kuşlar biraz ekmek kırıntısı,
Uçuyor yine bak, aklımın civatası.

Tutkular cenneti sıfırlanmış,
Sen bana kalmışsın,
Ben sana akmışım,
Geçmiş dünyanın tüm zamanları,
Sen orda kalmışsın.
Peşinde olduğum
Hiçbirşey kalmamış.

İşte yine birşeyler kırıldı,
O eski sırça köşkler gözlerinde
Karanlığı da içine aldı!
Lüfer, palamut, rakı,
Sularda dalgalandı.

Zamanın kendisi kadar sabırlıyım,
Ellerini tutmamaya da alışırım.