Ludwigsburg'a Şiiri - Faruk Tekin

Bu şehrin ışıkları yanınca bile,
Sokakları hala karanlık.
Panjurlar hızla kapanır.
Evler sıcaklığını kıskanır.

Oysa bak,pencerem de kapımda açık.
Yüreğim gibi.
Bir dost sesine,
Özlenen bir sevgili nefesine.

Bu şehrin geceleri ölüdür.
Sadece saatler koşar.
Sabaha çıkarım; yorgun ve uykusuz.
Yüzümden gülümseme beklenir.

Bu şehrin insanları soğuktur.
İklimi gibi.
Sevmeleri bile sahtedir,
Ağaçlarındaki yeşiller gibi...