Lucia Şiiri - Suat Seymen

senin elinde bir çember vardı
bende kuş lastiği
en uzağa ben işiyordum
senin baban benimkini dövdü mü bilmiyorum
bazen büyüdük çokça büyümedik
sen daha sümüklüydün yalnız
aynı sularda zıpladık
iki küçük kedi gibi orda burda
yüzümüzü aynı toprakla yıkadık
uzun ince bir yolun ilk solukları
elinde defter kitap falan oldu bir süre
benimde
sen evcilik oynuyordun ben doktorculuk
hem sulu gözdün sümüklüydün çok
lise sondaki o oğlanla kırıştırdığında
bir ara küstük galiba
emin değilim ama rujun çok kırmızıydı
cart kırmızı fazladan kırıtmalar anlamadığım
başka bir kente bölündün
hiç haber almadım sonra
düşününce o eski çok eski
ama eskimemiş sevgiyi
dost mu arkadaş mı aşık mı neydik
her neydikse kirlenmemiştik
o kadar beyaz
o kadar güzel oldun mu bir daha
hem sulu göz
çok sümüklüydün ama…