Lucas2 ateşi yak Şiiri - Orhan Korkmaz

Bir toprak, sanal da olsa, gerçek gibi hissettirir,
Lucas2 derler adına; cesareti sınar, umudu verir.
Burada yıldızlar yakın, gökyüzü sonsuz,
Hayal ile gerçek, bir arada buluşur.

Adımlarını atarken hisset toprağı,
Her yol bir meydan okuma, her köşe bir çağrı.
Lucas2’nin yollarında ışık var uzakta,
Karanlık zindanlar bile korkuyla susar burada.

Kılıcını kuşan, korkularını bırak geride,
Lucas2’de herkes birer kahraman kendi hikayesinde.
Yenilmek mi? Bu sadece bir yeniden başlama,
Zafer ise her zaman senin içinde saklı, bekliyor arama.

Arkanda dostlar, yanında yıldızlar,
Lucas2’de yalnızlık rüzgar kadar anlamsız.
Burada her kaybediş, seni ileri taşır,
Her düşüş bir şafak, her yara seni güçle yıkar.

Cesur ol, korkma, Lucas2’nin büyüsü seninle,
Zindanlar kapanır, yollar açılır kalbinde.
Bir ejderha bile, yüreğindeki ışıkla boyun eğer,
Her zafer, seni bu dünyada bir yıldız eder.

Şimdi adım at, gözlerinle gör,
Lucas2’nin diyarı seni bekler, tam burada bir yerde.
Geceyi yar, şafağı getir; bu senin hikayen,
Lucas2’de her adım, yeniden başlar ve hep ilerler.