Bombardıman enkazında,
Kurtarma ekibinden bir adam;
Sonuna kadar kaldırmış avazını göğe.
Hüzün/ çaresizlik/ isyan akıyor şakağından.
Kucağında
Ağzı kan gözleri yumuk,
Daha körpe
Daha filiz
Daha tomurcuk
Dört- beş yaşlarında cansız bir çocuk.
Tamam
Gören göz kör
Duyan kulak sağır.
Peki bu pervasız zulme,
Hangi taş yürek dayanır.
01-03/08/2006/ Çanakkale
Ercan GünelKayıt Tarihi : 10.8.2006 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!