Louvre Şiiri - Emirhan Cesur

Louvre müzesindeki killi bir tabutta,
Saklı kalmış,
Küçük bir mumya,
İhtişamlı renkler üzerine,
Bir fırça darbesiyle,
İndirilen hayatlar..
Neon bir heykel üzerine,
Yazılmış,
İptidai yazmalar..
Gözetliyor,
Bekçinin dürbünü içeriyi,
Yanan flaşlar,
Kararan lambalar..
Tarih ötesi bir ana tıkılmak,
Yanlış bir yazgıya tutunmak,
Eski bir mezar olup da yıkılmak,
Ne çok çektin, yaşın boyunca.
Sanma ki yeni doğdun,
Onlarca yaşam eskittin zamanında..
Ama değilsin bir tarihi eser,
Tarihin eseri olamadın,
Tarihin esiri
Belki de Tarih..
Kalabalık içinde yok oluyor,
Yok olmak..
Olmak..
Kimsenin yüzünü bile ekşitmediği,
Eski ama mütevazi bir tablo olmak.
Atilla'nın kılıcı,
Apollo'nun okuna karşı!
At olmak, ok olmak, cenk olmak!
Harp olmak ve harap olmak,
Arasındaki ince çizgide,
Kayıp olup,
Tarihe,
Toz tutmuş tarihe,
Karışmak.
Bitiyor kafamdaki,
Louvre gezisi,
Şimdi gerçekliğe dönmek gerek.