Lou Salome'ye/ Nietzsche'nin yazılı olma ...

Ben neredeyim Lou Salome ?
Uykum, birkaç yıllık şarabın
Mayhoş tadında. Biraz uyumalıyım galiba.
Lou Salome, beni duyuyorsun değil mi?
Yoksa, uyku sersemliğine kurban mı gitti,
Sana söylemem gereken o fiyakalı sözler? Pencere kenarındayım yine.
Yine özlüyorum seni yine.
Bir dilim umudun,
Karnımı doyurabildiği bir yerdeyim sanırsam. Sarpa sarmış tüm karmaşık duygularımı
Gözlerinin önünde gözlerimden koparıp atıyorum.
Tadına ulaşamadığım tüm bilinmeyenlerin üstüne,
Parmak uçlarımla hatıralar kazıyorum Lou Salome....
Hatıralar işte.
Ne diye sorma bana.
Beni ve seni hatırlatan tüm acılar ve acılar. Mutlu günleri yaşanmamış sayıyorduk ya hani. Sen ve ben...
Biz farklı sularda yüzen iki acemi..
Yorgunlukla beraber asılı kalıyor
Gözlerimizde tozlu damlacıklar.
Kendimizle beraber yıprattığımızı sandığım
Bir ruh vardı aramızda.
Meğer ben öyle sanıyormuşum.
Tek yıpranan ve yalnızlığa sürüklenen benmişim.
Gözlerim doluyor Lou Salome...
İnan adını sayıklayacak halim kalmadı.
İnan o deli dolu ruhum senden sonra hiç konuşmadı.

Her gece yıldızlar kayar
Dilek tutmaya niyetlendiğim vakitlere beş kala. Umutlarım ölür
Ve ben hiçbirinin son nefesine yetişemem. Yalnızlığımdır beni ben yapan.
Belki yıllar sonra adımı söyleyenler,
Ardına yalnızlığı eklemeyi içten bilecekler. Kapattım senden sonra
Aşk denize açılan geminin kapılarını.
Bir güverteye çıkıp kendimden geçmeyi bekleyeceğim
Ama hiçbir zaman o güverteden inmeyi istemeyeceğim.
Anlamam öyle edebiyattan falan.
Zaten elimde olan tüm derinliklerime,
Seni beklerken ihanet etmiş gibiyim.
Yalnızlığımı ver bana Lou Salome. Karamsarlığımı değil,
İçtenliğimi borçlu olduğum mutlak yalnızlığımı. Şimdi beklemek en güzel hayat alıntısı olsa gerek.
Kesinliğine bir türlü anlam veremediğim gidişinin şaşkınlığıyla,
Şüphelere muhtaç olmanın gururunu yaşıyorum.

Hep karamsarlığımı bilirler benim.
Düşünürken suratımın ne kadar asık olduğunu. Yan yana ölürüm kendimle de
Yine güldüremez beni senden başka hiçbir detay.
İntikam sabrında kendi üstümü kendi gözlerimle örtüyorum.
Hastalandığımda annemden yardım dileyip
Tanrıya uğramıyorum bile.
Çok hırpalıyorum kendimi.
Sığınılacak o kadar liman varken
Ben neden senden başkasına minnet etmem ki? Neden Lou Salome?