Lotusblüte Şiiri - Mikail Dede

Nilüfer çiçeği...

sütunlar ve kubbeler
çimen yeşili vadiler
beyaza bürünmüş dağlar

şelaleler ve besleyici ırmaklar
tanrılar burada yeryüzüne indi
diktatörler tarlalara düşen, tohum

ya, peki bu seralar
ve topraksız bitki yetiştiriciliğinde
filizlenen zümrüt renginde çiçeklerde
hala, gözlerini görüyorum

bir imparatorluk çöktü
jeotermal patlama, volkanik kent
artık gördüm bu soğuk kent düşmanım
anaokulularında asılı haç
çan sesleri ve bir derviş o soluk silüet

yolum, sonsuz
gün gibi, gece gibi

oyunlar içinde buz kaplı ülke
merhamet ile yetiştirilen despot yüreğim

parlamento ve meclis gürleyen vaha
sayısız boyutları ile hüküm süren vadi
kanun çizilmiş, rulo halinde, madde, madde
ve sessizce ağladı o kış yeryüzü
kızıl, kızıl bulutlar çizerken, rulo

artık, bahar gelsin
göçmen kuşlar yola düşsün
su ince bir tabaka halinde
çamur, akıyor çeşmeden
kökleri, kökenleri kara madde
dostluk ağları ören örümcekler
kırmızı halı ve gül bahçeleri
hep aynı otomobil parkı
ve aynı gecede değiştirildi evren...

Suskun//