Lotocular Şiiri - Feyzi Kanra

Bilmem belki ellibin
Yatırdı ekmeğini
Loto denen batağa
Düştü şimdi yatağa

Ah ulan dedi kimi
Bir no ile kaçırdım
Nasıl oldu bilmem ki
Ekmeğimi kaptırdım

Binlerce ahlı para
Açar yüreklerine
İkişer koca yara
Başlarını vururlar
En sonunda duvara

Yuvası dağılacak
Yavrular ağlayacak
Anne şimdi paçavra
Acınak hallere
Sevinmek bilmem niye

Bilmiyor ki zavallı
Bir kaç dostu var idi
Onlar da düşman oldu
Çeker ona paralar
Belki binler düşmanlar

O paralarla imdiii..
Koru kendini şimdi
Paran ile ah aldın
Zevke sefaya daldın
Binlik huzurun vardı
Elli milyon harcayıp
Kaybettiğin huzuru
Ara bakalım şimdi.