Lost for wor(l) ds Şiiri - Yaşar Karakoç

lal sürmüş harfine şahadetim,
sahnedeyim,menfi potansiyelimle..
külfetimi çıkarttım,zamana örttüm..
şimdi,
tarihe dağılmış cismim; kuvvetli bir ihtimal
ihmal edilmiş müstakil ergenliğimdendir.
ama yok,yok hep aynı melodiyle,
melodrama akran çıkmaz,
gerçeğe karışmış septik ruhum.
lakin zor zaptedilmesi,siper kurduğu etimden...

cinneti söktüm,cehenneme örttüm.
hep aynı seviyede,çapraz ateş altında şiddetim,
her yeni bir ahlaka müsadeyim!
mesafedeyim,koptuğum özümden,
ardımdaki deliğe,arşımdaki deliyi ördüm!

on sekizinde ateşten sebep olmak,
düşerken belirsiz menziline bir zebani gibi,
nasıl yanıyorsam öyle yapayalnız,öyle bi' haberdar bedenden
cesaretimi söktüm,esarete örttüm.

bu sabıkanın hepsi katalepsi.
otopside; cüzumu,lüzmuna bırakmış adım;
şimdi,cinayete sirayette..
ama yok,yok, faili meçhul bu varlığımın,
çünkü ben;
parmak izimi yokluğumda bıraktım! ...