Lösemili Çocuğun Mektubu...

Anneciğimmm! ! !
Babacığımmm! ! !
Ben bu mektubu,
Lösemililer Koğuşundan,
Size yazıyorummm! ! !
Aslında kendimi kandırıyorum...

Daha Ana Rahmine düşmeden,
Henüz kan pıhtısına dönüşmeden,
Size mektup mu yazdım? ! ! !
Be vicdansızlar...
Lütfen Sigara için,
Rakı, Şarap, Viski için...
Kendinizden geçin;
Ben doğar doğmaz,
Hemen Lösemi olayım...
Ağzıma bir bez alayım...
Lütfen... Lütfen...
Lösemililer Koğuşundan,
Bana bir yer ayırın,
Dedim mi size? ? ?

İçin, için....
Lütfen bir daha için...
Öz kanınızdan,
Öz canınızdan;
Kurbanınız gelmek üzere,
Ve ölmek üzere...

Anneciğimmm! ! !
Babacığımmm! ! !
Değermiydi... değermiydi? ? ?
Birazcık duman için,
Bir avuç kül için,
Değermiydi? ? ?
Bir damla Rakı için...
Körpecik bu hayatımı,
Söndürme hakkını
Kim size verdi? ? ?

Bu nasıl Anneeee?
Bu nasıl Babaaaa?
Bu nasıl Ciğer?
Bu nasıl Yürek? ?
Bir nefis uğruna,
Katledilir yavrular...
Katledilir körpeler...

Anneciğimmm...
Babacığımmm...
İşte bu gün tam tamına,
Sekiz yaşındayım...
Daha yolun başındayım...
Ben de oynamak istiyorum.
Ben de koşmak istiyorum...
Benden izinsiz,
Benim adıma,
Benim idamıma;
Nasıl karar verdiniz? ? ?

İçin... için...
Medeniyet adına,
Çağdaşlık adına,
İlericilik adına,
İçin... İçin...
Kendinizden geçin,
Sorumluluktan kaçın...
Körpecik hayatları geçin...
Pis nefis uğruna,
Bütün çocukları biçin...

Katil bir Balina gibi,
Katil Anneler...
Katil Babalar...
Sınıfına girdiniz...
Bu lekeyi silemezsiniz...
Bu vicdan azabıyla yaşarsınız....
Artık bu ünvan size yeter..yeter...yeter...
26.7.2005