Loş Işıktaki Çiçek Şiiri - Serhat Kıcıklar

Loş bir odada aşkını anarak acı çektim
Ne ışığıma dokunan vardı,ne beni soran
Tek başıma çektim acılarımı sensiz
Çiçeklerim bile soldu kalbim gibi sessiz ve sensiz

Seni yaşarken ne bakardım o çiçeklere sana baktığım gibi
Hep sen vardın onlarda ve bende
Bırakmadım onları hiç ne susuz ne sevgisiz ne sensiz
Çiçeklerim bile soldu,kalbim gibi sessiz ve sensiz

Loş bir odada gölgemde gördüm seni hayal gibi
Ne ışığıma dokunan vardı,ne gölgeme
Loş ışık kontrolümde,gölgen yanımdayken hayal gibi
Sensizlik kader elinde,sen başka yar elinde...
Çiçeklerim bile soldu,kalbim gibi sessiz ve artık sensiz

26.03.2004