Birbirine sürtünen kapalı kutular içinde biz
Koltukları örtülü, muslukları tıpalı
Tanrı misafirini bile beklemeyen birine
Aralayacak kadar tülü, talibiz.
Sevgi, üç denklemli bir kesir olsa
Ve bir kez çözmeye kalkmadan çömelip
Bir çiçek koparsan köküne esir,
Açmasan elini korkup üzmeye…
Ama ezme, çıkmasın tohum ve zehir
Ama sorma, sevgisinden bıkmasın
Ama yorma, zahir de olsa, derindeki
Acıtır kökünü sarsan tırmanış
Kalpler de beslenir, su verip huya
Perdeleri açıp, destek dayarsan
Heveslenir belki bir nefes
Yaşamaya...
Kayıt Tarihi : 26.10.2007 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!