Loş Işıklar Şairi Şiiri - Salih Bardakçı

Umudun yuva yapıp sevdanın konduğu, bacasında duman tüten evler var çok uzaklarda
Bizim yolumuz uzun daha, kaybolmuşuz yalnızlıklar sokağında, rüzgarla savrulan çöpler gibi ayrılıklarda
Bir kahve köşesinde üşüyen ellerimizi sıcak bir kahvenin buğusunda ovuşturarak yaşamaya çalıştık buralarda
Sokak lambasının altında yazılmış şiirlerde, loş ışıklar şairinin kaleminden dökülen kelimeler gibiyiz hayatta.

Biz aslında, düşünmeden yazılan bütün cümlelerin anlamında arındık yıllarca.
Ve küçümsenen şairlerin bakkal defteri gibi karalanan sayfalarında bir sevdada
Usulca dökülen göz yaşının damladığı sözcüklerin, dağılan mürekkebinde asırlarca
Biz aslında; bir ayrılığın yamacında, bir evsizin sokağında; yaşıyoruz ağlayan kelimelerin isyanında.