Loş Bir Karanlıkta Keman Ezgisi

"Bugünler iyiliksever bir perinin
ustaca anlattığı acımasız bir masal"
loş bir karanlıkta keman ezgisi
bir dalın ucunda asılı kalan
güneşten kavrulmuş kuru bir yaprak
yoksullaştırıcı bir karanlık zulmün yüreği
şöyle bir bakarsak geriye
zamanı büküp uzansak maziye
nereye akıyor bu kuru ırmak
kıtalar yürüyor santim santim derinde
nasıl durur bu güruh yerli yerinde
yitirdi kutsallığını ganj nehirleri
asırlardır akıyor kirleterek denizleri
kutsal ırmak arıyoruz gezegenlerde
çöp konteynerleri kızgın alevde
şimdinin içine fırlatılmış bahtsız ruhlarız
bu âlem talihsiz yolculuk okulu
pırıl pırıl damlacıklar gün ışığı
masmavi gökyüzü üstünde tebeşir beyazlığı
cahil gölgeler şehrin sokakları
donmuş bir ıslık ağır aksak rüzgâr
sokakta hâlâ karları eriten yüzler
rüzgâr denizin dalgalarına vuruyor mızrabını
beyaz notalarla serpiştiriyor ezgilerini
yaşamak susturulmuş özgürlüktür bu diyarda
kuyruklarda bekleyen gölgeler ızdırapta
korkuyoruz kımıldarken toprak
çıplak kral,kral çıplak
havasız bir fanus içinde kalmak
dağılan bir bulut sanki yaşamak...

Ahmet TIĞLI 20.02.2025