Lorke Şiiri - Enes Önal

Toprağından koparılamamış şark gülü
Dokonduğun herşey doğulu olur
En kutsal,en çiçekli çamur
Hanımeli kokusunu ellerinde bulur
Yakılmış dağların sönmemiş külü

Diyarbakır yıldızlarından çalınmış bir çift göz
Horozlarla değil kurt ulumalarıyla aralanır
Kara ve kötü karalarınla paralanır
Işığı saklayan ay karalanır
Türküleriyle yanacak ıslak köz

Doğunun batıdaki en asi belirişi
Saçların Fırat gibi çıldırasıya akar
Minnetsiz yağmura sadece bembeyaz kar
Simsiyah,ipince geceyi ve ipliği yakar
Yayla rüzgarlarının ovada tek delirişi

Kır çiçeğine ve kendi tenine doğan güneş
Tam tepedeyken peygamber gölgesini izler
Teninin yangınında ısınır kimsesizler
Yalnız kırat ve kırmızı duvak gizler
Bağdat'a Nişabur'a ve Beyrut'a eş

Hasretine Diyarbakır'ı da ekliyorum
Bu özlemle körelir bütün ahkamlar
Boşa yanar tüm avare adamlar
yağmurun sadece yapraklara damlar
Yaprağından kopup toprağıma düşmeni bekliyorum.....