Lorin (V) Şiiri - Mesut Doğan

.........................................................
gözlerim bir mum gibi akar yollara
ki arınmak adına yanar bedenim
çarmıha gerilmiş koskoca bir kent
alimlerini bu şehrin tanrı yanına ister

de ki; ne varsa sende var ey sevgili
boş bir heves boş bir umut taşırım düşlerime
tanrı düğününe şeytanlar davet olur
musevi türküsü söyler yaşlı bir kadın
lorin tanrıya kızgın bir surat olur

bir ruh bir gölge seslenir erivan’dan
antik çağın feylesofu uykuda tanrı olur
pervazlarına aklar konmuş ninemin
bense cehennem ateşini soluyorum şiire
adaletine vuslat karışıyor tanrının
lorin’im olma “çiğ-dem”e peygamber

and içiyorum bekaretine gecenin
gazze'de savaşa hendek kazıyor çocuklar
sarı saçlı bir zenci görüyorum düşümde
ki yağmur adına gökyüzü yarılıyor

sunuyorum şehveti gözlerinden sabaha
bir düş oluyor upuzun yolculuğum
feylesofları affetsin diye tanrı
bildiğim tüm duaları okuyorum

tanrı da sevmesin beni,
sen de sevme lorin’im
artık ben bana yetiyorum
bir gün ölürse kelebekleri bu şehrin
cehennem ateşi beni yaksın diyorum