İçinde boğulası bir gece değildir bu:
Bir dolunay, siyah akıyor nehir
Mülayim ayna parıltısı altında,
Mavi suyun pusları düşüyor
Balık ağları gibi perde perde
Balıkçılar uyusa bile,
Ağır kale kuleleri
Çiftliyorlar kendilerini aynada
Büsbütün durgunluk. Gene de bu şekiller yüzer
Bana doğru yukarı, sıkıntıya sokarak
Huzurun yüzünü. Ayakucundan
Yükselirler, uzuvları zenginlikle
Hantal, yontulmuş mermerden
Daha ağır saçları. Şakırlar
Olabildiğinden çok daha dolu
Ve berrak bir dünyayı. Bacılar, şarkınız
Sarmal kulağın duyması için
Aşırı ağır bir yük taşır.
Burada, iyi yönetilen bir ülkede,
Dengeli bir yönetici altında.
Uyumla çılgına dönmüş
Olağan düzenin ötesinde,
Kuşatır sesleriniz. Yerleşirsiniz
Kâbusun meylettiği resiflere,
Emin sığınak vaat ederek;
Gündüzün, ateşli konuşarak
Beyin donukluğunun sınırlarından, çıkıntıdan
Yüksek pencerelerden de. Sessizliğiniz
Çıldırtan şarkınızdan bile
Daha da kötü. Buz kalpli
Çağrınızın kaynağında –
Büyük derinliklerin sarhoşluğu.
Ah ırmak, görürüm sürüklendiğini
Gümüş akışının derininde
Huzurun o büyük tanrıçalarını.
Taş, taş, taşı beni aşağı.
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 1.2.2008 21:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Lorelei by Sylvia Plath It is no night to drown in: A full moon, river lapsing Black beneath bland mirror-sheen, The blue water-mists dropping Scrim after scrim like fishnets Though fishermen are sleeping, The massive castle turrets Doubling themselves in a glass All stillness. Yet these shapes float Up toward me, troubling the face Of quiet. From the nadir They rise, their limbs ponderous With richness, hair heavier Than sculptured marble. They sing Of a world more full and clear Than can be. Sisters, your song Bears a burden too weighty For the whorled ear's listening Here, in a well-steered country, Under a balanced ruler. Deranging by harmony Beyond the mundane order, Your voices lay siege. You lodge On the pitched reefs of nightmare, Promising sure harborage; By day, descant from borders Of hebetude, from the ledge Also of high windows. Worse Even than your maddening Song, your silence. At the source Of your ice-hearted calling - Drunkenness of the great depths. O river, I see drifting Deep in your flux of silver Those great goddesses of peace. Stone, stone, ferry me down there.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!