Portakal ağaçlarının ışıklı gölgesinde
uzatıp ayaklarımızı usulca Akdeniz'e
Lorca'nın şiirlerini okumalıyız demiştim.
O büyük, zeytin sözlü güneyli ustanın.
Ne tuz kokusu sevilerden uzakta,
pavkırması çakalların ne de kıyıcıları ömrün
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta