Lorasa Senfoni Şiiri - Lütfi Ayhan

LORASA SENFONİ

Çileden saçını dökmüş de Loras
Mahzun ve hüzünlü bakıyor bana
Çehresin bürümüş kasvetli bir yas
Hiç şansı olmamış sevdadan yana

Gitmiş bülbülleri Yemen’e gelmez
Nihan olmuş gözden Konya’lı bilmez
Küsmüş tüm çiçekler baharda bitmez
Hiç kaderi yoktur güllerden yana

Bir Konya’ya bakar bir Toroslara
Teşne olmuş gönlü cümle yaslara
Bağrını açmış da bütün kuşlara
Bir yuva kurmamış bülbülden yana

Yüce Şahlar gibi o da pek mağrur
Seyreder ovayı gözünde sürur
Bir ‘bad-ı saba’yı bekleyip durur
Gelmez ‘Gül Muştusu’ hiç ondan yana

Arkadaşı çoktur Ferhatlar gibi
Hun olmuştur bağrı Mecnunlar gibi
Yusufun kaybetmiş Yakuplar gibi
Hazinesi çoktur hasretten yana

Asrın konevisi onun yoldaşı
Takkeli Dağıdır onun sırdaşı
Her mevsim akıtır kanlı gözyaşı
Şansı hiç olmamış sevinçten yana.
Mayıs –2004-Meram