Lophius Piscatorius Şiiri - Musa Bilik

Ağzınla besle beni açım öpüşlerine
Sevginle doyur ruhumu
Kollarım hasret ince parmaklarına

Yitik denizlerin kokusunu üfle burnuma
Ellerim yıkılmış bir kentin çehresi
Gezinmez oldu gerdanının sahillerinde

Kanlı gözlerimdeki özlemi al
Ölüm tarlasında bekleyen katilleri doyur özlemimle
Çünkü seni seviyorum

Ve ruhum son soluğunu teslim ederken
Adını üfleyecek nefesim
Yüzünü anımsayacak gözlerim
Çünkü yüzün
Uyuyan güzelin yüzü kadar kutsal